درمان اعتیاد با تحریک مغناطیسی مغز - وبلاگ افراگرافیک

به گزارش وبلاگ افراگرافیک، در ایران هم از این روش استفاده می گردد. البته TMS (تحریک مغناطیسی مغز) روش موثرتری از tES (تحریک الکتریکی مغز) است و حتی در بیماری های نوروبیولوژیکی یا سکته های مغزی که منجر به فلج می گردد استفاده می گردد. امید های زیادی برای به کارگیری این روش در درمان اعتیاد وجود دارد.

سرپرست بخش TMS آزمایشگاه عصبی-شناختی مرکز ملی مطالعات اعتیاد، درباره تاثیرگذاری روش های تحریک الکتریکی و مغناطیسی مغز برای درمان اعتیاد گفت: در مطالعه ای مروری که نتایج آن در مجله Neuroscience and Biobehavioral Reviews منتشر شد، تعیین شده است که عظیمترین چالش استفاده از این دو روش این است که تاثیر آن به ویژگی های فردی بستگی دارد.

حسنا توکلی با بیان این که این پژوهش پیرامون تحریک الکتریکی (tES) و مغناطیسی (TMS) فراجمجمه ای برای درمان اعتیاد در قالب یک مقاله در سال 2019 منتشر شد، گفت: در این پژوهش، متخصصان این حوزه از سراسر دنیا گرد هم آمدند و با سرپرستی دکتر حامد اختیاری شرایط کنونی و آینده دو روش تحریک الکتریکی و مغناطیسی برای درمان اعتیاد را آنالیز کردند.

وی با اشاره به این که در این مطالعه، مروری بر تمام مقاله های منتشر شده تا سال 2019 در این زمینه اجرا شده است، گفت: در این مقاله به اقداماتی که تا به امروز درباره تحریک مغناطیسی و الکتریکی مغز برای درمان اعتیاد اجرا شده و همچنین راستا پیش روی این رویکرد پرداخته شده است تا بتوان این دو روش را به عنوان روش های درمانی در کلینیک ها برای افراد مبتلا به اختلال سوءمصرف مواد مخدر به کار برد. در این مطالعه مروری، به نتایجی درباره تنوع متدها، خروجی ها و پاسخ افراد به این درمان ها رسیدیم.

توکلی ادامه داد: نویسندگان این مقاله از تجربیات علمی و عملی خود استفاده کردند تا به چالش هایی که این دو روش با آن ها روبرو هستند، پاسخ دهند. در انتهای این مقاله، راهنمای عملی برای پژوهشگران این حوزه ارائه شده است تا تحقیقاتی که در آینده قرار است در مورد این موضوع انجام گردد همگرا باشند و منجر به رسیدن به یک درمان موثر در اعتیاد گردد.

به گفته این پژوهشگر علوم اعصاب، پارامتر های مختلفی برای تنظیم دو روش تحریک الکتریکی و مغناطیسی وجود دارد و پاسخ افراد به این درمان ها با توجه به عوامل گوناگون از جمله تنوع در نوع ماده مخدر مصرفی و ناحیه تحریک شده مغز متفاوت است. این پاسخ متفاوت همچنین می تواند ناشی از تفاوت های فردی افراد در عملکرد مغزی و موارد دیگر باشد.

وی در ادامه با بیان این که یکی از کاربرد های روش تحریک غیرتهاجمی مغز برای درمان اختلالات مغزی است، گفت: روش تحریک مغناطیسی مغز از طرف سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان افسردگی شدید تایید شده است و روانپزشکان آن را برای افسردگی های حاد که مقاوم به درمان دارویی هستند تجویز می نمایند.

در ایران هم از این روش استفاده می گردد. البته TMS (تحریک مغناطیسی مغز) روش موثرتری از tES (تحریک الکتریکی مغز) است و حتی در بیماری های نوروبیولوژیکی یا سکته های مغزی که منجر به فلج می گردد استفاده می گردد. امید های زیادی برای به کارگیری این روش در درمان اعتیاد وجود دارد.

این پژوهشگر مرکز ملی مطالعات اعتیاد ادامه داد: روش تحریک الکتریکی عارضه جانبی ندارد، ولی عیب عظیم آن این است که تاثیرش کم است و ممکن است ماندگاری کمی نیز داشته باشد.

توکلی در سرانجام درباره چالش های استفاده از این دو روش در درمان اعتیاد گفت: چالش عظیم این دو روش این است که تاثیر آن به ویژگی های فردی بستگی دارد.

این گروه از پژوهشگرانی که دور هم گرد آمده اند و خروجی فعالیت های آن ها این مقاله بوده است مشغول برگزاری وبینار ها و گردهمایی های مختلف هستند تا این حوزه توسعه یابد و امید داریم تا در آینده این گردهمایی ها منجر به جمع آوری یک لیست برای پژوهشگرانی گردد که قرار است در این حوزه فعالیت نمایند تا نتایج آینده تحقیقات همگرا و قابل مقایسه با یکدیگر باشند.

امیدواریم در آینده بتوانیم به اجماعی برسیم که در این زمینه باید چه اقداماتی انجام گردد تا این دو روش، به عنوان دو روش مورد تایید برای درمان اعتیاد شناخته شوند.