تا کی باید دارو بخورم، دکتر؟! - وبلاگ افراگرافیک

به گزارش وبلاگ افراگرافیک، معمولا زمانی که بیمار با علایم شدید اضطرابی مراجعه می نماید، می گوید: آقای دکتر! من حاضرم هر کاری بکنم و هر دارویی بخورم؛ به شرط اینکه این اضطراب شدیدم فقط مقداری کمتر گردد.

تا کی باید دارو بخورم، دکتر؟!

نویسنده:دکتر فربد فدایی، روان پزشک

معمولا زمانی که بیمار با علایم شدید اضطرابی مراجعه می نماید، می گوید: آقای دکتر! من حاضرم هر کاری بکنم و هر دارویی بخورم؛ به شرط اینکه این اضطراب شدیدم فقط مقداری کمتر گردد.

اما جالب است پس از آنکه با تجویز دارو اضطراب بیمار کاملا رفع شد، پس از چند هفته طلب کارانه می پرسد: پس کی معالجه می شوم و داروها را قطع می کنم؟ یعنی من مجبورم تا آخر عمر دارو بخورم؟مبادا به دارو وابسته شوم! البته همین بیمار زمانی که برای عیوب بینایی و انکساری به چشم پزشک مراجعه می نماید و عینک برای او تجویز می گردد، چند هفته بعد نمی پرسد: آقای دکتر! پس کی می توانم عینک را کنار بگذارم؟

گاهی بیمار می اندیشد همان گونه که برای معالجه گلودرد چرکی یک بار نزد پزشک می رود و با یک نسخه معالجه می گردد، درباره بیماری های روانی هم باید چنین باشد. نه تنها درباره بیشتر بیماری های روانی بلکه اصولا در کل پزشکی درمان های یک نسخه ای بسیار معدود است و معالجه گاهی چند هفته، گاهی چند ماه و گاه چند سال به درازا می انجامد.

اضطراب نشانه ای است که در بسیاری از نا به سامانی های روانی دیده می گردد. اغلب واکنش به خطری است که جنبه روان درمانی، مبهم و ناشی از تعارض ناخودآگاه دارد. در نابسامانی های اضطرابی، اضطراب بارزترین نشانه است.

برحسب نوع اختلال و شرایط بیمار، روش های درمانی گوناگونی به کار برده می گردد. درمان دارویی یکی از روش های موثر معالجه اضطراب و اختلالات اضطرابی است که می تواند به تنهایی یا همراه با روش های دیگر از جمله انواع روان درمانی به کار رود.

گاهی اضطراب ناشی از عوامل سرشتی و هورمون های عصبی یا ناشی از شرایط استرس آور محیطی است که طبعا در این موارد ممکن است به درازا بکشد؛ به اسم مثال، اگر خانمی یک بار در خیابانی با موتور سیکلت تصادف کند و بار دیگر کیف او در خیابان سرقت گردد، ممکن است از آن پس، بدون علت از حضور در خیابان دچار ترس (فوبیا) و اضطراب گردد.

در این فرد با حساسیت زدایی تدریجی و روش های تن آرامی که به او آموخته می گردد کم کم کاری می کنیم تا پس ازمدتی بتواند بدون اضطراب وارد خیابان گردد.شاید چند ماه این کارهای درمانی را همراه با دارو پیگیری کنیم و به نظر طولانی باشد اما یک نکته مسلم است و آن اینکه زندگی بدون اضطراب گرچه با دارو باشد برای بیشتر انسان ها رضایت بخش تر از اضطراب فلج کننده زندگی است.

منبع:www.salamat.com